تولید پارچه ضد میکروبی جدید با قابلیت درمان موضعی در ایران
تهران. پنجشنبه، 21 اگوست 2014 میلادی برابر با 30 امرداد 1393 هجری خورشیدی. ایرتاگ- خبرگزاری تلگراف ایران. به گزارش خبرنگار خبرگزاری، محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر به کمک نانوذرات مس، پارچه ضدمیکروبی جدیدی با کاربرد در حوزه پزشکی و منسوجات خانگی تولید کردند که از ثبات بسیار بالایی در شستشو برخوردار بوده و به روشی ساده و اقتصادی قابل تولید است.
بنابراین گزارش، هنگامی که درمورد الیاف ضد میکروبی صحبت میشود، اولین واژهای که به ذهن میرسد نانونقره است. با اینحال به دلیل خواص ضد میکروبی ذرات مس و اکسیدهای آن، کاربرد آنها در منسوجات از اهمیت ویژهای برخوردار است. محققان با در نظر گرفتن قیمت کمتر مس از نقره، در این طرح تلاش کردهاند برای تولید پارچههای ضد میکروب، نانوذرات مس را به عنوان جایگزین نانوذرات نقره معرفی کرده و الیافی با خواص مطلوب و ثبات عالی تولید کنند.
مهندس علی صدیقی حسن کیاده، دانشجوی دکتری رشته نانوتکنولوژی و محقق طرح در این مورد اظهار کرد: فرایند معرفی شده ساده و همخوان محیط زیست است. همچنین به دلیل استفاده از نانوذرات مس، مواد و روش تولید این الیاف اقتصادی است و میتواند جایگزینی مناسب برای پارچههای تکمیل شده با نانوذرات نقره باشد. ضمن اینکه محصول نهایی از پایداری و ثبات بالایی برخوردار بوده و درعین حال خواص عالی الیاف طبیعی پنبه نیز حفظ شده است.
وی افزود: از آنجایی که این الیاف خواص ضد میکروبی، ضد باکتری و ضد قارچ بسیار مطلوبی دارند، میتوانند در منسوجات بیمارستانی بویژه بخشهای در معرض آلودگی و یا بخشهای مرتبط با سلامت مورد استفاده قرار گیرند. همچنین به دلیل استفاده از نانوذرات مس، میتوانند در منسوجات مورد استفاده در بخیه زخم و یا باندهای استریل جهت بهبود سریع سوختگی یا زخم به کار روند.
وی تصریح کرد: نتایج آزمونهای مکانیکی و شیمیایی نشان داده است که ذرات سنتز شده در مقیاس نانو بوده و پارچه پنبهای، استحکام خود را حفظ کرده است. خاصیت آبگریزی، خواص مکانیکی متفاوت با پارچه پنبهای خالص و خواص ضدمیکروبی فوقالعاده از ویژگیهای این نانوکامپوزیت جدید است، به گونهای که حتی بعد از 30 بار شستشو در شرایط استاندارد، خواص ضدمیکروبی آن دستخوش تغییر محسوسی نمیشود.
نتایج این تحقیقات که حاصل همکاری دکتر مجید منتظر، دکتر ناهید همتی نژاد از اعضای هیأت علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مهندس علی صدیقی حسن کیاده است، در مجلهی Cellulose منتشر شده است.