کاشت بیشترنهال حرا، یا اوسینا-ابن سینا در کناره های جلیج فارس

تهران. چهارشنبه، اول اکتبر 2014 میلادی برابر با 9 مهر 1393 هجری خورشیدی. هادی شیخ سلطانی. ایرتاگ- خبرگزاری تلگراف ایران. به گزارش خبرنگار خبرگزاری، کاشت 380 هزار اصله نهال حرا در سواحل ، خورها و تالاب های هرمزگان از امروز با همکاری جامعه محلی این استان آغاز شد.
بنابراین گزارش، این نهال ها در اجرای طرح مدیریت پایدارجنگل های ساحلی در مناطق از پیش تعیین شده با مشارکت مردم درنهالستان های شهرستان های سیریک ، میناب ، بندرخمیر ، بندرلنگه و قشم تولید شد.
نهال های حرا در 345 هکتار از سواحل و خورهای هرمزگان کاشته می شود.
یکتا پور، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری هرمزگان گفت: برای تولید نهال های حرا 424 میلیون تومان هزینه شده است.
اداره کل منابع طبیعی هرمزگان در کشور از سال 70 برای نخستین بار درایران تولید و کشت نهال حرا را با مشارکت جامعه محلی اغاز کرد.
مدیر کل منابع طبیعی هرمزگان گفت: در این 23 سال بیش از 7 میلیون اصله نهال حرا در مناطق مختلف استان تولید و کشت شده است.
یکتا پور ارزش اقتصادی و بوم شناسی (اکولوژی) هر هکتار از جنگل های حرای جنوب کشور را سالانه حدود 10 هزار دلار اعلام کرد.
اهمیت جنگلهای حرا در حفظ نسل آبزیان سبب شده است جنگل های حرا در منطقه قشم سه عنوان جهانی منطقه حفـاظت شـده بین المللی ، ذخیره گاه زیست کره و تالاب بین المللی را از آن خود کند.
50 درصد از آبزیان خلیج فارس و دریای عمان در جنگلهای حرا تخم ریزی می کنند.
هرمزگان با بیش از 20 هزار هکتار جنگل های حرا و چندل بیشترین زیستگاه های جنگل های حرا را در کشور دارد .
درختان حرا با شاخ و برگ سبز روشن به هنگام بالا آمدن آب دریا (مد) به زیر آب می رود و با پایین رفتن آب دریا (جزر) به مدت 6 تا 7 ساعت مانند جنگل های مناطق خشک نمایان می شود واین راز زیبایی حراست.
همه ساله گردشگران زیادی از کشورهای خارجی و داخل ایران برای دیدن این جنگل ها به استان هرمزگان سفر می کنند.
کارشناسان گردشگری معتقدند که گسترش یافتن جنگل های حرا در استان هرمزگان و کناره های سرسبز جلیج فارس، جاذبه های گردشگری این مناطق ایران را بیش از پیش افزایش می دهد.
درختان حرا می توانند با جذب آب شور، نمک و املاح آن را برگردانده و آب شیرین آن را به مصرف سنتز خود برسانند.
به این درختان در بندرعباس حرا، در بلوچستان تمر، در بوشهر گُرم و در بعضی از نقاط دیگر ایران تول گفته می‌شود.
به عربی نیز آن را شوری و شوره می‌نامند.
نام علمی این گیاه اَوِسینا مارینا است که به باور برخی از پژوهشگران، به افتخار ابن سینا، دانشمند بی نظیر ایران، نامگذاری شده است.